Bizarre DAG

Ja mensen, het is hier af en toe gekkenhuis.

Gisteren hebben we een B.B.Q gehouden met een paar Portugese jongens, en het werd erg gezellig.
Ik mocht een beetje drinken want vandaag moest ik vliegen naar Sevilla, en zouden pas ‘s nachts terug komen.

Daarna begon de dag vrij normaal totdat ik op school aankwam.
De collega die terug zou vliegen heeft vaak op het rooster gestaan, waardoor ze vandaag zich moe voelde, “unfit to fly”.
Het werd haar aangeraden om naar de dokter te gaan, maar de oorzaak van moeheid is niet zo 1,2 3 te zien. Bovendien dat voel je gewoon.

Dus toen hebben we iemand gebeld die haar vlucht kon overnemen. Toen begonnen de problemen…

1ste . We konden de “fuelcard” niet vinden. Deze is nodig en uniek voor elk toestel om te kunnen tanken, en dat was wel nodig. Gelukkig had ik hem daarna gevonden in de tas die bij het vliegtuig hoort.

2de. Het landinglight deed het niet. Deze is essentieel wanneer je ’s avonds gaat vliegen. Even later werd het gerepareerd door onze vertrouwde maintanance.

3de . De motor wilde niet starten, helemaal niets! De propeller bewoog niet eens. Het zou 30min duren voordat het gemaakt zou zijn, maar zelfs dat ging niet meer.

Kortom: CANCEL! Maar ja ik vlieg liever met een toestel waar alles werkt, dan is het een zorg minder.

Bizar, vind u niet?

Asturias / España

De laatste tijd word ik best vaak ingepland voor vluchten die minstens twee uurtjes duren. Niet te vergeten dat het best warm is ( 32 graden, maar op 3.5 Km hoogte is het wel aangenaam) maar desondanks is het echt leuk. Ik ben in Asturias geweest.

Het meest noordelijk gelegen vliegveld van Spanje. Best gezellig vliegveld waar, toen ik aankwam, Easy Jet, Air France, Iberia, de luchtmacht en anderen aanwezig waren.

Tijdens de take-off hadden we veel zijwind , waar je voor moet corrigeren. Niet te veel, iets wat ik wel had gedaan, waardoor ik links van de middenlijn was gekomen.
Gelukkig achteraf, want op de centerline lag een stuk ijzer ( een lamp of zo ) die best groot was en niet te vergeten dat onze startsnelheid plus minus 120Km/h is.
Eenmaal in de lucht gaven we dit door aan de toren.

Onderweg vroegen we approaches aan op Leon en Salamanca en beide keren werden we geweigerd. Op Leon mochten we een nadering doen met de voorwaarde dat we daar volledig zouden stoppen, en tja daar was geen tijd voor.
Op Salamanca mocht het niet omdat toestemming 24hr van te voren aangevraagd moest worden..

Toen maar naar Badajoz, waar je vaak de hele naderingsprocedure mag doen.Iets wat heel goed is omdat je meer bezig bent, en dus scherper moet zijn.
Hier ging het niet zo heel goed maar ja, dat gebeurt soms.

Vervolgens naar Evora waar ontzettend veel wind stond. Wederom ging de approach hier ( baan 19) niet zo goed. Belangrijk is dat je zo snel mogelijk op de juiste koers zit plus minus 5 graden. In combinatie met een relatieve steile daling laat deze nadering weinig ruimte voor fouten.

Na dit, gewoon om het veld gecirkeld om te gaan landen.

Z’n kleine vliegtuig is extra gevoelig voor de wind, je wordt vrij snel van de baan geblazen dus je moet wel goed corrigeren ! Het was gelukkig een nette landing, wat me altijd een fijn gevoel geeft.
Al met al kan ik zeggen dat het lekker gaat. Laten we hopen dat het zo blijft…

Owh ja en dit moment is de kermis in Evora aanweizig waar ik donderdag naar toe ben geweest en daarna naar de club; tja dat moet ook gebeuren.

Laterz

Gisteren zouden we naar Galicia gaan in het noorden van Spanje, maar door de weersverwachting bij onder andere Vigo besloten we niet te gaan.

Er bleef weinig over om zo veel mogelijk te oefenen. Dus zijn we naar Almeria geweest via Seville en Malaga.
Nadat Malaga gepasseerd was vlogen we naast de hoogste bergen van Spanje; aan de ladzijde…

Ik vloog heen voor 03h en 50min dit doordat we via Faro moesten omdat een militair gebied in gebruik was door de Spaanse luchtmacht. Eenmaal daar aangekomen werden we opgehaald door een sympathieke grondmedewerkster, die vervolgens ons naar een kantoor bracht zodat we onze vluchtplan konden vertragen. Want we dachten 03.30 uur te gaan vliegen, maar dit was, zo als jullie boven konden lezen , een beetje langer geworden.

Dit gedaan gaf ons meer tijd om rustig te eten en afspreken wat we gingen doen. Namelijk ik de “walk around” ( vliegtuig inspectie ), de instructeur het papierwerk en Remco (degene die terugvloog) zou alle instrumenten voorbereiden voor de vlucht.
Dit ging allemaal prima.

Eenmaal aan het taxiën hoorde ons instructeur een bekende stem op de radio, even later bleek dat een oud NLS leerling te zijn die voor Denim Air ( charter maatschappij ) in opdracht van Iberia vloog.
Echt fijn om te weten dat je als NLS-er overal terecht kunt komen.

Op de weg terug heb ik eventjes zitten tukken voor ongeveer 30 min, echt veel was het niet maar genoeg om daarna helemaal weer erbij te zijn en de rest van de crew wakker te houden, want het was toch wel een lange dag die je meemaakte. Voordat de dag begon verheugde me op een vlucht naar het noorden, maar gisteren hebben we het alweer leuk gehad. En toch een nieuw veld bezocht…

IFR NAVIGEREN

Dit betekent van vliegveld A naar vliegveld B vliegen met behulp van alleen maar instrumenten, leuk!
Afgelopen dagen ben ik druk geweest, wat betekent dat er flink is gevlogen.
Eerst vanuit Malaga naar Evora via vliegvelden Sevilla en Faro. Op alle vier vliegvelden (behalve Evora) komen er veel vakantie vluchten, zoals die van Transavia, TUI, Easyjet, Ryanair, en ga zo maar door.

Echt leuk om tussen en met die grote vliegtuigen te vliegen. Van Evora naar Malaga vloog Sander en dit duurde z’n 3 turbulente uren, want het was echt dik terror weer, veel turbulentie, regen, windstoten, weinig contact met de grond qua zicht.
Maar ja dat hoeft ook niet, want we vliegen op instrumenten!

Daarna was het mijn beurt in Malaga om terug te vliegen.
Voordat ik de motor mocht starten moest ik toestemming vragen aan de toren , om te voorkomen dat ik onnodig brandstof verspil als ik moet wachten, terwijl de motor draait.
Ook is het belangrijk welk vertrekroute ik mag doen. Natuurlijk heb je een bepaalde verwachting maar toch kan het zomaar veranderen.

Wanneer je het eenmaal weet, dan kun je de frequenties voor communicatie en navigatie instellen. En wel zo dat je zo min mogelijk tegelijk moet doen in de lucht, want naar de radio luisteren; vliegen door zeer turbulent weer in een klein vliegtuigje; opdrachten geven; anticiperen; een idee houden van wat om je heen gebeurt ; eist toch wel concentratie. ( dit allemal zonder de luxe van de automatische piloot)

Na het opstijgen mochten we gelijk naar Sevilla vliegen, daar een Arrival route gedaan, welke je van een kaart afleest. Touch and Go en direct naar Faro om een “straight in” te doen.

Straight in, houd in dat je direct zonder bochtjes te maken de landing mag maken.
Niet te vergeten dat er windstoten waren van 25kts, of te wel terwijl je lekker stabiel aan het dalen bent ineens geschud wordt door de wind van een snelheid van ongeveer 45km/h.
HAHA! Vet!

Na Faro, richting Evora om een leuke dag te eindigen.

Vervolgens stonden we gisteren gepland om naar het noorden te gaan, naar Santiago, maar het weer was daar te erg, vooral de wind. Er werd verwacht dat het heel hard zou waaien, namelijk 35 kts, ongeveer 65Km/h. Dan is de landing erg moeilijk.

Dus werd besloten dat we weer naar het zuiden zouden gaan, dit keer naar Jerez.
Ook een vakantiebestemming voor velen. Daar aangekomen werden we opgehaald door een busje om naar de terminal te gaan. Hier gingen we even snel eten , de weersverwachting checken, en toen was de tijd weer om.

Het was mijn beurt.

Maar voordat het zo ver was mochten we 15min wachten voor een paar vakantievluchten. Even later opgestegen en de vlucht verder vervolgt met low approaches bij Sevilla en Faro en een Militaire veld genaamd Beja vlak bij Evora.

De landing in Evora was best spannend doordat het zo hard waaide en de baan niet zo breed is zoals die van Jerez waar een Boeing 737 op kan landen. Maar het was gelukt, wel een paar keer op en neer gestuiterd dit te danken aan de sterke wind.

Het was zeker een leuke vlucht, maar nu wordt het tijd dat we naar het noorden gaan; en nog iets : Nachtvliegen is niet zo ver weg meer, haha!

Het lijkt erop dat het tempo nu flink wordt opgevoerd!

Gisteren ben ik naar Badajoz in Spanje geweest. Dit veld is zowel civiel als militair.
De Spaanse luchtmacht zit hier met haar F-5’s.

Op de heenweg vloog Nick en ik vloog terug..
Eenmaal daar aangekomen hebben we de kist geparkeerd om vervolgens een kopje koffie te nemen en gezellig te praten met onze instructeur die tevens squadron leader is in de Portugese luchtmacht. VET!

Toen het mijn beurt was kregen we te horen dat ons flightplan verlopen was en dit leverde een vertraging van 45 min op! Naja, dit ook omdat we bij de holdingpoint op twee F-5’s moesten wachten die met de landing bezig waren.

Ons vliegtuig had geen GPS, wat betekent dat het een stuk minder makkelijk gaat maar ja het moet ook zo kunnen.

Voor de rest niet veel bijzonders…

Oftewel , vanuit Evora naar Faro en dan weer terug.

Gisteren tikte de thermometer de 35 graden aan, en terwijl je buiten in de zon het vliegtuig inspecteert dan voelt dat wel 40/45 graden.
We vlogen naar het zuiden dus dan doe je een S-1A ( Sierra One Alfa) departure. Dit wordt op instrumenten gedaan.

Even later werden we geklaard om naar “Flight level 080” ( oftewel 2.5Km hoogte) te klimmen waar het een stuk koeler was.

Om naar Faro te kunnen moet je de “airway” volgen. Dit deden we via een punt die Sotex heet. Z’n punt is soms een makkelijk herkenbaar punt, maar dat hoeft niet altijd.
Tijdens het instrument vliegen worden dergelijke punten in ieder geval aangegeven aan de hand van een hoek en afstand van een radiozender, of aan de hand van coordinaten.
Na Sotex werden we opgedragen van radiofrequentie te veranderen naar “Faro Approach”, op deze frequentie hoor je alle vertrekkend en aankomend verkeer.
Zo kon ik Transavia, Easyjet en Airberlin horen. Dit vond ik natuurlijk leuk, omdat je eindelijk met de grote kisten meevliegt!

Op Faro hebben we twee instrumenten naderingen gemaakt, dus niet naar buiten kijken totdat de instructeur “runway”zegt, dan ben je maar 1.5 a 2 Km van de baan verwijdert.
En dit wel op een “high speed configuration” dit betekent een snelheid van 150 Kts (280Km/h) aanhouden.
Dan een “lowpass” gemaakt dus nog steeds 280Km/h op een hoogte van 4m aanhouden om vervolgens als een achtbaantje de kist omhoog te trekken, jaaaaaaa, dat is echt leuk.

Even later weer naar Sotex en dan terug naar Evora alwaar weer 10graden warmer was dan in Faro.

Al en al het was zeker een leuke vlucht, en ik merk wel dat het steeds beter gaat!